BÜYÜKLER YANLIŞTAYKEN, ÇOCUKLARA DOĞRUYU NASIL ÖĞRETECEĞİZ?
Çocuklar öldürülüp, taşlarla üstü örtülürken biz çocuklara insanlığı nasıl öğreteceğiz?
Çocuklar öldürülürken susanlar varken, biz çocuklara sorgulamayı, özgür ifadeyi, özgür iradeyi, çocukları sevmeyi nasıl öğreteceğiz?
Güven sözcüğünün anlamını, güven duygusunu, insanlara güvenmeyi, biz çocuklara nasıl öğreteceğiz?
Ortaokul lise mezunları bir anda para babası olup, lükse boğulup hükmeder hale gelirken; biz çocuklara eğitimin, okulun, kariyerin ve liyakatın değerini nasıl anlatacağız?
Çocuk öldürenler, kul hakkına girenler, suç işleyenler bir bedel ödemiyorsa; biz çocukları hakka ve adalete nasıl inandıracağız?
Adil olmayı, adil yaşamayı, adil kalmayı nasıl öğreteceğiz?
İnsanlar dürüst, cesur ve erdem sahibi olanlardan kaçıp; yalancı, menfaatçi, riyakar, hak ve adalet tanımazlara koşuyorsa biz çocuklara erdemli ve cesaretli olmayı nasıl öğreteceğiz?
Narinler ölürken, güçlülere lüks ve özgürlük, zayıflara ise yoksulluk ve mağduriyet düşerken biz çocuklara temiz kalmayı nasıl öğreteceğiz?
Büyükler Allah'tan korkmaz, kuldan utanmazken; biz çocuklara Allah'tan korkmayı, kuldan utanmayı nasıl öğreteceğiz?
Yanlış yapanlar bizden olunca, görmezden geliyorsak; çocuklara görmeyi nasıl öğreteceğiz?
Vicdan ve merhamet taşın altına konmuş, saklanmışken biz çocuklara merhameti ve vicdanı nasıl bulacağız, nasıl göstereceğiz, nasıl anlatacağız, nasıl tarif edeceğiz, nasıl öğreteceğiz?
Çocuklar büyüklerden öğrenir.
Gördüğü, duyduğu yaşantılar şekillendirir, çocukların kişiliklerini...
Hayat en etkili ve en kolay okuldur.
Kötü örneklerle dolu sınırsız kocaman bir okul varken, sınırları belli tabelalı okullarda biz çocukları nasıl eğiteceğiz?
Hangi eğitim modelinin gücü yeter ideal insan yetiştirmeye?
Çocukların etrafını kötü modeller çepeçevre sarmışken...
Çocuklarımız kötülerin kötülükleri içinde kaybolmaması için büyüklerin temiz ve örnek yaşantılar sunduğu bir ülke, bir dünya vermeliyiz.
Çocuklar gerçek hayatta yaşanılmayan ideal yaşamı, insani değerleri anlatımlarla öğrenemez.
Çünkü çocuklar taklit ederek öğrenir, büyükleri taklit eder...
Çocuklar; doğru büyüklerin doğrularından doğruları öğrenir ve yaşar...
Yanlış büyüklerin yanlışlarından da yanlışları öğrenir ve yaşar...
İster misiniz, çocuklar; Narinlerin katillerini taklit etsinler, paraları başlarına taç yapmışları, ekranlara tükürüp meydan okuyanları ve bunlar için halay çekenleri, Allah'tan korkmayanları, kuldan utanmayanları, dili başka işi başka olanları taklit etsinler?
Sokakları güvensiz hale getirenleri, isteğini yapmayana şiddet uygulayanı, silah sıkanı, öğretmeni ve doktoru öldüreni, harçlık için yemek taşıyan üniversiteli genci canice katledeni, lüks arabasıyla masum insanın canına kıyıp yurt dışına kaçan zengin şimarıkları ve dahası bunları taklit etsin ister misiniz?
Çocuk olmak zor velhasıl...
Çocuklar için bir şey yapamamak daha da zor ama...
Çocuklar bizi gözetliyor büyükler!
Birazcık da olsa toparlanma zamanı gelmedi mi?
Büyükler yanlış yaşayınca, okullarda anlatılanlar, verilen eğitim anlamsız ve etkisiz kalıyor, okullar işlevsiz hale geliyor...
Bunu görmenin de zamanı gelmedi mi hala?
Unutmayalım ki, çocuklar büyüklerin yaşantısını kendine kodlar, içselleştirir ve davranışa dönüştürür.
Büyüklerin ayak izlerinde yürür.
Çocuklar büyüklerin karanlık, tehlikeli, güvensiz ayak izleri içinde kaybolmasınlar.
Kadriye Demirel
Eğitimci Yazar